تبادل
لینک هوشمند
. انیمیشن روی طلق: (Cel Animation)
روشی است که در آن طراحی‌ها روی طلق اجرا و رنگ آمیزی شده و سپس روی زمینه یا "بک گراند" قرار می‌گیرند و معمولا دو فریم از هر تصویر فیلمبرداری می‌شود. تعداد فریم‌های برای هر تصویر متناسب با موضوع و نوع حرکت، قابل تغییر است. برای مثال از فیلم‌های والت دیزنی (آدم برفی) را می توان نام برد.
2. انیمیشن روی کاغذ: (Paper Animation)
در این روش به دلیل عدم استفاده از طلق، زمینه‌ها ساده‌تر انتخاب شده و تمامی اجزای صحنه برای هر نقاشی مجددا کشیده می‌شود. از ویژگی‌های مهم این روش یکی مواج بودن تصاویر و دیگر، سادگی پس زمینه است. ابزاری که در این روش به کار می‌رود، می‌تواند مدادهای مختلف، راپید، قلم فرانسه، پاستل، آبرنگ، رنگ روغن و یا هر وسیله تازه دیگری باشد. مثال: فیلم تداعی ساخته نورالدین زرین کلک.
3. انیمیشن بدون دوربین: (Animation Without Camera)
یکی از ساده ترین و ارزان ترین راه‌های ساخت فیلم انیمیشن، شاید همین روش باشد. زیرا می‌توان با استفاده از نوار فیلم خام یا نور خورده، بدون استفاده از دوربین و مراحل لابراتوری، فیلم ساخت. اگر فیلم خام را ظاهر کنیم و یا فیلم‌های قدیمی و مستعمل را با مقداری آب ژاول شستشو دهیم، نوار شفافی به دست می‌آید که می‌توانیم با ابزار مختلفی مثل مداد چرب، مرکب، رنگ روغن و یا وسایل دیگری، روی هر فریم آن پی‌درپی طراحی کنیم که حاصل آن، فیلم انیمیشن است، همچنین با ایجاد خراش روی فیلم می‌توان انیمیشن‌های خالص، زیبا و موثری را خلق کرد. برای اجرای این روش از فیلم ۱۶ میلیمتری می‌توان استفاده کرد، ولی بهتر است برای تسهیل کار و گرفتن نتیجه بهتر از کادرهای بزرگتری مثل ۳۵ میلیمتری و یا حتی ۷۰ میلیمتری استفاده شود. می‌توان «نورمن مک لارن» (به انگلیسی: Norman McLaren) را که سال‌های بسیاری از عمرش را صرف تجربه این روش نمود و دستاوردهای با ارزشی را خلق کرد، به عنوان ابداع کننده و توسعه دهنده این روش دانست. از جمله محصولات این متد می‌توان به انیمیشن کوتاه دو خواهر (به انگلیسی: Two Sisters) با کارگردانی کارولین لیف (به انگلیسی: Caroline Leaf) اشاره نمود.
4. کات اوت یا انیمیشن با بریده مقوا: (Cut Out)
پرسوناژ با بریده مقوا ساخته و مفصل گذاری می شود و گاه به صورت کولاژ (Collage) یعنی با بریده مواد دیگری مانند پارچه، نخهای مختلف، کاموا، کاغذهای گوناگون روزنامه و یا عکس شکل میگیرد و زیر دوربین، کادر به کادر حرکت داده و فیلمبرداری می‌شود. لی لی حوضک ساخته وجیه الله فرد مقدم، از نمونه های خوب این روش به شمار می رود. این تکنیک به صورت کات اوت سایه‌ای (Silhouette Animation) نیز اجرا می شود، با این ترتیب که اشکال لازم را از مقوای سیاه می سازند و از پشت به آن نور می‌تابانند. در این صورت بیننده می‌تواند تصویر را به صورت سایه‌های بسیار مشخص که حرکت می‌کنند، ببیند.
5. انیمیشن سه بعدی: (Three Dimensional Animation یا ۳D Animation)
این تکنیک با فیلمبرداری تک فریم از پرسوناژهای عروسکی یا هر پرسوناژ سه بعدی دیگر اجرا می‌شود. یعنی از هر حرکت عروسک‌هایی که مفصل‌های فرم پذیری دارند ، یک یا دو فریم فیلم گرفته می‌شود. این تکنیک گاهی نیز با احجام و اشیایی مانند میخ و چکش، چراغ مطالعه، مهره‌های شطرنج و یا هر شی سه بعدی دیگری اجرا می‌شود. "کلیمیشن" (Claymation) نیز کار سه بعدی دیگری است. در گذشته پرسوناژها و برخی از عناصر پس زمینه با گل ساخته و سپس حرکت داده می‌شدند. ولی امروزه با استفاده از خمیر مجمسه سازی و موم یا مواد مشابه دیگری ساخته و حرکت داده می شوند.
6. انیمیشن با عکس: (Photo Animation)
از سوژه در حال حرکت، عکس‌های پی در پی گرفته می‌شود و با انتخابی از آنها و تغییرات دیگر، دور عکس‌ها بریده شده و سپس روی پس زمینه، که ممکن است عکس یا نقاشی باشد، قرار می‌گیرند و فیلمبرداری می‌شوند. گاه ممکن است به جای عکس، از فتوکپی استفاده شود. این شیوه نیز به علت تغییراتی که در عکس به وجود می‌آید، جذابیتی ویژه پیدا می‌کند، که می‌توان با استفاده از مداد رنگی یا پاستل جلوه های گرافیکی ویژه ای را خلق نمود، همچنین از فتوکپی رنگی هم می‌توان استفاده کرد.
7. پیکسیلیشن یا زنده نمایی: (Pixelation)
در این روش، پرسوناژ زنده، بازیگر نقش اصلی است و مقاطعی از حرکت پرسوناژ انتخاب شده و چند کادر فیلمبرداری می شود. حاصل، حرکت منقطع بازیگر است که با سرعت‌های متفاوت و متناسب موضوع فیلم، حالتی تازه و بدیع را القا می‌کند. به عنوان نمونه می‌توان فیلم سیاه و سفید، ساخته سهراب شهید ثالث را نام برد.
8. پین اسکرین: (Pin Screen)
برای اجرای این تکنیک، هزاران سوزن در یک صفحه جاسازی شده و با تغییر ارتفاع این سوزن‌ها و نیز نورپردازی از یک زاویه بخصوص، تصاویری به وجود می‌آید که حاصل انعکاس نور بر مقطع سوزن‌ها می‌باشد. در این روش انیماتورها در پشت و جلو صفحه عمودی (Pin Screen) قرار می‌گیرند و سوزن‌ها را به حرکت در می‌آورند. برای مثال می‌توان به انیمیشن کوتاه بینی (به انگلیسی: The Nose)، کار مشترک الکساندر الکسیف (Alexander Alexeieff) و کلر پارکر (Claire Parker)، که ابداع کننده این تکنیک بوده‌اند، اشاره نمود.
9. انیمیشن زیر دوربین: (Under Camera Animation)
در این روش یک صفحه شیشه‌ای را که از زیر نور پردازی شده، انتخاب می‌کنند، و روی آن اجسام ریزی مثل ماسه، خرده‌های چوب، خرده‌های چای، منجوق و یا مواد ریز دیگری ریخته و به آن شکل می‌دهند. سپس با تغییر تدریجی و مرحله‌ای تصاویر و فیلمبرداری فریم به فریم از آنها فیلم انیمیشن می‌سازند. ویژگی این روش در این است که اکثر کارهای طراحی یا نقاشی، زیر دوربین و به هنگام فیلمبرداری تک فریم انجام می‌شود و چون تغییرات فی البداهه هستند، تصاویر زیبایی تشکیل می‌دهند که حس بیشتری را از فضای فیلم به بیننده منتقل می‌سازند. مانند انیمیشن کوتاه خیابان (به انگلیسی: The Street) ساخته کارولین لیف.
10. روتوسکپی: (Rotoscopy)
ابتدا فیلمی از پرسوناژهای زنده تهیه می‌شود، سپس با الگو قراردادن حرکت پرسوناژها در فیلم، طراحی‌های جدید تهیه شده و فیلمبرداری می‌شوند که البته تکنیکی است که در خدمت بعضی از روش‌های فوق می‌تواند قرار گیرد. استفاده از روش روتوسکپی را در غالب فیلم‌های به یاد ماندنی کمپانی والت دیزنی می‌توان دید.
11. داینامیشن: (Dynamation)
در این تروکاژ با استفاده از روش نمایش از پشت، صحنه های عروسکی، با طبیعت و تصاویر واقعی از موجودات زنده پیوند زده می‌شوند و دنیای خیالی با دنیای واقعی درهم می‌آمیزند. ابتدا هنرپیشه‌ها به کمک تخیل و دکوپاژ دقیقی که کارگردان بر مبنای سناریو در دست دارد، با موجودات خیالی که وجود خارجی ندارند، حرف می‌زنند و یا به ایفای نقش می‌پردازند. مثلا با یک اسکلت فرضی هشت دست که به وسیله شمشیری می‌جنگند. کلمه داینامیشن همواره نام ری هاری هاوزن (به انگلیسی: Ray Harry Hausen) را تداعی می‌کند. وی فیلم‌های متعددی با این روش ساخته است که هفتمین سفر سندباد یکی از نمونه های خوب این روش است.
12. دیاگرام انیمیشن: (Diagram Animation)
در این روش از همه امکانات انیمیشن استفاده نمی‌شود، بلکه فقط از شکل‌های ساده، خطوط و یا فلش‌ها برای نشان دادن بعضی از موضوعات بسیار ساده استفاده می‌شود که غالبا کاربرد آموزشی دارند.
13. انیمیشن کامپیوتری: (Computer Animation)
در این روش طراحی‌های بین دو کلید، ایجاد بافت، پرسپکتیو، رنگ، زاویه دید، جهت گردش و سیکل‌های حرکتی به وسیله کامپیوتر انجام و کامل می‌شود، با این ترتیب که اطلاعات لازم به کامپیوتر داده، و حرکات مورد نظر برنامه‌ریزی می‌شود و بقیه کارها با کامپیوتر است. درباره این روش بعدها به طور مفصل‌تر بحث خواهیم نمود.
14. کپچر موشن: (Captur Motion)
کپچر موشن به نوعی پیشرفته‌ترین و کارامد‌ترین روش ساخت انیمشن است. این متد به این صورت است که با پوشیدن لباس مخصوص که دارای سنسورهای حرکتی ویژه‌ای در نقاط مختلف است، حرکات (موشن) فرد ذخیره (کپچر) و وارد کامپیوتر می‌شود و با برنامه های ویژه جای سنسورها را بر روی مفاصل آبجکت قرار می‌دهند و آبجکت به حرکت در می‌آید. برای مثال انیمشن‌های فاینال فانتزی (به انگلیسی: Final Fantasy) با این روش ساخته شده‌اند.
نظرات شما عزیزان:
